Blog

Vreugde

En als een vrouw tien drachmen heeft en er één verliest, steekt ze toch de lamp aan, veegt het hele huis schoon en zoekt ze alles af tot ze het muntstuk gevonden heeft? En als ze het gevonden heeft, roept ze haar vriendinnen en buren bijeen en zegt: “Deel in mijn vreugde, want ik heb de drachme gevonden die ik kwijt was.” – Lukas 15:8-9

Het is met het koninkrijk van de hemel als met een schat die verborgen lag in een akker. Iemand vond hem en verborg hem opnieuw, en in zijn vreugde besloot hij alles te verkopen wat hij had en die akker te kopen. – Mattheüs 13:44

Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Er is geen wet die daar iets tegen heeft. – Galaten 5:22-23

Laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd. Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij. – Filippenzen 4:4-5

Zomaar wat Bijbelteksten waar het woord ‘vreugde’ in naar voren komt. Wat is vreugde? Is het bijvoorbeeld hetzelfde als blijdschap?
Vreugde klinkt voor mij nog nét een stapje dieper. Het is geluk, verwondering, blijdschap, dankbaarheid, dat allemaal bij elkaar. Zoals je je kunt verwonderen over de geboorte van een klein kindje. Of de balans opmaken van je leven tot nu toe, en je bedenken dat je – ondanks dingen die heel moeilijk waren – toch ook zoveel hebt om dankbaar voor te zijn!

Een spannende vraag is: vind je vreugde in de kerk? Vind je vreugde bij God? Dat gevoel hebben mensen om ons heen niet altijd, als ze ons naar de kerk zien gaan, of in de kerk zien zitten. Misschien dat we dat gevoel zelf ook wel eens missen, als we om ons heen kijken, en zien dat het ‘alleen maar minder wordt’. Als niemand om mij heen nog gelooft, is het dan allemaal wel echt?

En toch betekent dat niet dat het die vreugde er niet is. Want geloven heeft juist alles te maken met vreugde. Met verwondering. En blijdschap. En dankbaarheid. Alleen soms moeten we ons daar zelf weer opnieuw bewust van worden.
De vreugde dat we – samen – geloven in een God, die ons onvoorwaardelijk liefheeft. Zoveel, dat Hij alles voor ons over heeft.
De vreugde om de schepping. Als je nu in de zomer om je heen kijkt, en je ziet zoveel moois. De luchten. De natuur. De sterren.
De vreugde om het besef dat wij de kerk niet in stand hoeven te houden, dat God er niet alleen is als wij met Hem bezig zijn, maar dát Hij er gewoon is. Op elk moment van ons leven. Ook als we heel gewoon op ons werk zijn. Ook als we door een moeilijke tijd heen gaan.
En de vreugde om elkaar. Dat God ons als ‘geloofsfamilie’ aan elkaar heeft gegeven. Die af en toe ruzie maken, maar toch broers en zussen blijven.

Wist je trouwens dat in het Grieks de woorden voor ‘vreugde’ en ‘genade’ heel dicht bij elkaar liggen? ‘Genade’ betekent dat Gods liefde een geschenk is. Iets waar we niets voor hoeven te doen, maar waar je dus wel heel blij van mag worden!

Toen de Ierse schrijver C.S. Lewis ging geloven, schreef hij daar een boek over. Hij noemde het ‘Verrast door vreugde’. Zijn hele leven was hij op zoek geweest naar iets dat hem vervulling gaf. Maar toen hij besefte dat God er echt is, vervulde hem dat met zo’n diepe blijdschap. Alles viel op zijn plek!

Ik wens jou, ons, ook steeds weer die vreugde. Dat hoeft niet altijd zichtbaar te zijn. Maar dat mág wel! En dat mogen we ook aan elkaar laten zien. Daar mogen we elkaar over vertellen. Over waar en hoe God ons leven raakt.

Wees verheugd, zegt Paulus. Want de Heer is nabij. Meer heb je niet nodig. Want Hij is een diepe bron van vreugde en van liefde.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *