Bron: ANP

Jezus richtte zich ook tot zijn leerlingen: ‘Er was eens een rijke man die een rentmeester had en te horen kreeg dat de rentmeester zijn eigendommen verkwistte. De rijke man riep de rentmeester bij zich en zei tegen hem: “Wat hoor ik over jou? Leg verantwoording af van je beheer, want je kunt niet langer rentmeester blijven.” Toen zei de rentmeester bij zichzelf: Wat moet ik doen nu mijn heer mij het beheer afneemt? Werken op het land kan ik niet, en voor bedelen schaam ik me. Maar ik weet al wat ik moet doen om ervoor te zorgen dat de mensen, wanneer ik van mijn beheerderstaak ben ontheven, mij bij hen thuis ontvangen. Een voor een riep hij de schuldenaars van zijn heer bij zich. De eerste vroeg hij: “Hoeveel bent u mijn heer schuldig?” “Honderd vaten olijfolie,” antwoordde de schuldenaar. De rentmeester zei tegen hem: “Hier is uw schuldbewijs, ga zitten en maak er gauw vijftig van.” Daarna vroeg hij aan de volgende schuldenaar: “En u, hoeveel bent u schuldig?” “Honderd balen graan,” luidde het antwoord. De rentmeester zei: “Hier is uw schuldbewijs, maak er tachtig van.” En de heer prees de oneerlijke rentmeester omdat hij slim had gehandeld. De kinderen van deze wereld gaan immers slimmer met elkaar om dan de kinderen van het licht. Ook ik zeg jullie: maak vrienden met behulp van de valse mammon, opdat jullie in de eeuwige tenten worden opgenomen wanneer de mammon er niet meer is.

Op het moment dat ik deze column schrijf, heb ik net op het nieuws gelezen over de aanslag in Nice, waarbij meerdere mensen om het leven zijn gebracht. Eén op gruwelijke wijze. Stil word ik ervan. Ik voel me ontdaan. Bij zoveel haat, bij dat je met een mes een kerk in kunt lopen en een ander mens, een medemens, zoiets vreselijks aan kunt doen.

Mis je dat ook wel eens, in deze tijd van anderhalve meter afstand: dat je iemand eens een lekker dikke knuffel kunt geven? Knuffelen, daar kan ik normaal gesproken echt van genieten. Als ik bij mijn ouders op bezoek ben, of bij vrienden langs ga. Ik heb wel eens gelezen, dat als je knuffelt, dat je een hormoon aanmaakt dat maakt dat je je veilig voelt, geborgen. En: als je iemand knuffelt, dan voel je je verbonden met elkaar.

Het is alweer meer dan drie maanden geleden dat ons land in een intelligente lockdown is gegaan. De tijd die volgde was voor veel mensen een angstige periode. Wat als het virus ook jou of je omgeving zou treffen? Langzaam, stukje bij beetje, werden de nieuwe regels die waren ingesteld om de verspreiding van het virus in te perken versoepeld. Ook vandaag volgt een versoepeling. En daarmee gloort weer een beetje hoop aan de horizon.

Gisteren, 5 mei, mochten we vieren dat Nederland 75 jaar geleden is bevrijd van de Duitse bezetting. Die bezetting heeft vijf lange jaren geduurd. Als je verhalen hoort over de tweede wereldoorlog, dan krijg je soms het gevoel dat er elke dag weer spannende dingen gebeurden. Maar eigenlijk was het niet zo heel anders dan nu. Het leven ging ‘gewoon’ door, maar dan op een andere manier. En toch moest je steeds alert zijn, op je hoede.

Grappig genoeg hoorde ik de afgelopen weken veel mensen zich verspreken: meer dan eens noemde iemand de voorjaarsvakantie de ‘herfstvakantie’. Dat komt vast door al die regen, en het grijze weer.
Ik hoor ook veel mensen vertellen dat ze best vermoeid zijn, en weer snakken naar de lente. Zelf merk ik dat ook wel. Ik kan best wel weer een beetje zon gebruiken.

Oud en nieuw is altijd een moment van terugkijken. Wat kun je veel meemaken in een jaar tijd! Soms mooie dingen, die je leven compleet veranderen. Een nieuw huis, een nieuwe baan, een nieuwe relatie, een kind of kleinkind. Dat is meteen een nieuw begin!

Het is vandaag dankdag voor gewas en arbeid. Dus ik kan het niet laten om daar iets over te schrijven. Al ligt dat op dit moment best gevoelig, zowel het gewas als de arbeid. De dankbaarheid overheerst op dat gebied niet, eerder onrust, en spanning over de toekomst, met name rondom de stikstofproblematiek.

Jezus ging om met allemaal slechte en vreemde mensen: oplichters, overlopers, mensen die anders waren. Mensen van wie alle anderen dachten: wat móet je ermee? Laat ze het lekker uitzoeken!
De anderen kwamen bij Jezus om daarover te klagen. “Waarom gaat u met die mensen om?”, zeiden ze tegen hem. “U gaat zelfs bij ze eten! Kunt u niet beter met gewone, goede mensen omgaan? Mensen zoals wij?”

Bijbelstudieboekje stille week (.docx)
Bijbelstudieboekje stille week (.pdf)

De ‘stille week’ is de laatste week van de veertigdagentijd. Een week waarin we toeleven naar Pasen, het feest waarop we de opstanding van Jezus vieren. In de stille week staan we stil bij Jezus’ binnenkomst in Jeruzalem, bij zijn laatste dagen, bij de kruisiging, en zijn graflegging. Om zo Pasen nog intenser te kunnen beleven.

Vaak zijn er in de laatste drie dagen van de stille week kerkdiensten. Dit jaar doen we dat door de omstandigheden niet.
Maar we willen u/jou wel dit Bijbelstudieboekje aanreiken. Om voor jezelf, met je partner, of met je gezin, iets in handen te hebben waarop je samen met elkaar op weg kunt naar Pasen. En waarop wij samen, als gemeente, op weg kunnen gaan naar Pasen. En ook de andere inwoners van Spijk en Losdorp krijgen dit boekje.

Juist in deze tijd is Pasen een belangrijk feest. Omdat het ons eraan herinnert dat pijn, angst, verdriet, zorgen, en zelfs de dood, nooit het laatste woord kunnen hebben. Het is Gods liefde die overwint!|
Maar de verhalen over Jezus in de stille week laten ons ook stilstaan bij die andere kant: dat pijn, verdriet, angst, onzekerheid er wel is. Ook in de Bijbel neemt dat een belangrijke plek in. En daarom kunnen deze verhalen ons juist nu tot steun zijn, ons nieuwe moed en nieuwe kracht geven.