Pasen 2024: Pasen doet iets met je

Johannes 20: 1-18

Lieve mensen,

Misschien ken je het verhaal wel van ‘Les Miserables’.
Ken je het van het boek, of heb je de musical gezien.
Zelf heb ik het boek niet gelezen, en ook de musicals niet gezien,
Ook al lijkt me dat best een gave ervaring!
Maar ik heb wel de film gezien, uit 2012.
En ik vond het begin van die film al heel indrukwekkend.

Les Miserables is een verhaal dat zich afspeelt in Frankrijk, in de 19e eeuw.
En in die tijd leefden veel mensen in Frankrijk in erge armoede.
De hoofdpersoon is Jean Valjean,
Aan het begin van het verhaal komt hij net vrij na een lange gevangenisstraf.
Hij heeft als jonge knul uit honger een brood gestolen,
En daardoor is hij in de gevangenis gekomen.
En door slecht gedrag, en doordat hij steeds weer probeert te ontsnappen,
Zit hij uiteindelijk meer dan tien jaar gevangen.

En na die tien jaar, omdat hij een brood heeft gestolen!, mag hij éindelijk weg.
Maar hij is nóg niet vrij.
Want hij moet zichzelf voor de rest van zijn leven op vaste tijden melden,
En de politie houdt hem steeds in de gaten.
Ook krijgt hij papieren mee, een strafblad,
dat hij steeds moet laten zien als hij ergens werk zoekt.
En daardoor wil niemand hem aannemen.
Hij raakt dus helemaal aan de grond.

En uiteindelijk valt hij uitgeput in slaap bij een kerk.
En dan wordt hij wakker doordat er een priester voor hem staat,
En die nodigt hem uit om binnen te komen.

Ik zou graag een kort stukje van de film met jullie willen kijken.

De priester nodigt Jean uit om binnen te komen,
En hij geeft hem eten. Brood en wijn.
En hij spreekt hem aan als een geëerde gast!

En Jean is niet gewend aan zoveel goedheid, zoveel warmte.
Hij kan het niet geloven.
Hij denkt: ik moet voor mezelf zorgen.
Dus midden in de nacht rooft hij de kerk leeg.
En dan vlucht hij weg, met het zilver.
Op weg naar een nieuwe start.

Maar al snel staat de politie weer bij de priester op de stoep.
Ze hebben Jean gepakt,
En ze komen het zilver terugbrengen.

En dan zeggen ze:
Hij had ook nog het lef om te beweren dat u hem het zilver had gegeven.

En dan zie je de priester denken.
En hij zegt:
“Dat klopt, ik héb het zilver aan hem gegeven!”
Maar waarom ben je al zo vroeg vertrokken en heb je het beste achtergelaten?
Want hij wilde Jean ook nog de dure zilveren kandelaars geven. Alsjeblieft!

Jean krijgt het zo in handen gedrukt.
En dat is niet voor de show!
Hij krijgt het zilver ook écht mee.
Die priester gééft het aan hem.
Het was een smoesje, maar die priester maakt het écht waar!

En voor Jean is dat niet te vatten!
Het is voor hem het verschil tussen terug moeten naar de gevangenis,
En daar waarschijnlijk om het leven komen,
En een nieuwe kans.
De kans om een nieuw leven te beginnen!
Terwijl hij het vertrouwen van die priester zó heeft geschaad,
Kríjgt hij van de priester als beloning enorm veel liefde.
Een liefde die die priester ontzettend veel kost,
Maar die Jean een heel nieuw leven geeft.
En Jean is zo geraakt door die genade, door die nieuwe kans,
Dat hij besluit op dat moment om zijn strafblad te verscheuren,
En ook écht een nieuw leven te beginnen.
Hij wil voortaan eerlijk leven.
De hardheid van de wet kon hem niet veranderen.
Maar de liefde van die priester wel.

Ik heb dat stukje met jullie gekeken,
Omdat het voor mij iets laat zien van wat Pasen betekent.
Dat is het thema van de dienst van vandaag:
Pasen dóet iets met je!

Want Pasen gaat niet alleen over Jezus die lang geleden stierf aan een kruis,
en weer opstond uit de dood.
Pasen gaat ook over ons.

Pasen gaat over dat God aan ons een nieuw begin wil geven,
Zoals de priester een nieuw begin geeft aan Jean.

We hebben net uit de Bijbel gelezen.
Het verhaal van Pasen.
In de versie van Johannes.
Want er zijn víer versies van het Paasverhaal in de Bijbel.
Vier mensen die dat in de Bijbel vanuit hun perspectief vertellen.

De versie van Johannes gaat over drie personen:
Maria van Magdala, Petrus, en nog een vriend van Jezus.
Die wordt genoemd: ‘de leerling die Jezus liefhad’.
Iemand die heel dicht bij Jezus stond.
Vaak wordt gedacht dat Johannes daarmee zichzelf bedoelt.

Petrus was ook een vriend van Jezus.
En Maria van Magdala.
Dat was een andere Maria dan de moeder van Jezus
Maria van Magdala was een vrouw die Jezus volgde.
Zij hield veel van hem, want hij had haar leven helemaal veranderd.
En ze had veel verdriet, dat hij er niet meer was.

Dat is waar het verhaal begint: het begint vanuit verdriet. Vanuit rouw.
De vrienden van Jezus hebben meegemaakt dat Jezus is gestorven.
Ze hebben het gezien toen Jezus stierf,
Nadat hij uitriep: het is volbracht!
Ze hebben zijn dode lichaam zelf van het kruis gehaald, en verzorgd,
Gebalsemd, en in doeken gewikkeld,
In het graf gelegd,
en daarna een grote steen voor het graf gerold.

En toen kwam de Sabbat. De Joodse rustdag.
Toen moesten ze het lichaam van Jezus met rust laten.
Maar al heel vroeg op de dag daarna, al vóórdat het licht is,
Gáát Maria naar het graf.
Ze gaat daar naartoe om te rouwen.

Maar als ze er komt, ziet ze dat de zware steen,
die ze voor het graf hadden geplaatst,
is weggerold.
En ze denkt meteen dat mensen het lichaam van Jezus hebben gestolen!
In paniek rent ze naar de andere vrienden van Jezus.
En Petrus en die andere vriend rennen naar het graf,
En ze zien dat het graf inderdaad leeg is.

Maar er is wel iets heel bijzonders aan de hand:
De doeken waar Jezus in was gewikkeld, die liggen er nog.
Als ze hem hebben meegenomen,
Waarom hebben ze die van hem afgehaald?
En de doek die zijn gezicht bedekte, ligt opgerold op een andere plek.
Waarom zou iemand die een lichaam steelt,
de doek van het gezicht nemen en netjes oprollen?

Er is in dit Bijbelverhaal heel veel verwarring, en verbazing.
Ze hebben nog niet gezíen dat Jezus leeft.
Dat Jezus uit de dood is opgestaan.
En toch zijn er allemaal puzzelstukjes die daar wél naar verwijzen.
Er staat zelfs dat die andere vriend van Jezus, als hij het graf binnengaat,
En ziet dat het graf leeg is, en dat de doeken zo bijzonder zijn opgerold,
Dat hij het zag, en geloofde.
Geloofde dat Jezus weer leeft.

Maar er is ook nog heel veel onduidelijk.
Petrus en de andere vriend van Jezus gaan terug,
En Maria blijft achter.
En zíj denkt nog steeds dat het lichaam van Jezus is gestolen.

En dán komt er een heel bijzonder moment.
Want er staan eerst twee mannen in witte gewaden, die aan haar vragen:
Waarom huil je?
Wie zijn die mannen? Waar komen ze vandaan? Zijn het engelen?
Maria denkt er niet bij na, zo verdrietig is ze.

En dan staat er iemand achter Maria.
Ze denkt dat het een tuinman is, iemand die de graftuin verzorgt.
En ze zegt: heeft ú zijn lichaam soms weggehaald?
Maar het ís Jezus die daar staat.
En pas als hij haar bij haar naam noemt, Maria!,
Dán ziet ze dat hij het is.

En dan zegt Jezus iets tegen haar,
wat ik persoonlijk het mooiste vind uit dit hele verhaal.
Een zinnetje waar je zo overheen zou lezen,
Maar dat zoveel zegt!

Jezus zegt tegen Maria:
Ga naar mijn broeders en zeg tegen hen dat Ik opstijg,
naar mijn Vader, die ook jullie Vader is,
naar mijn God, die ook jullie God is.

Volgens mij zijn die woorden de samenvatting van wat Pasen betekent.
Mijn Vader is nu ook jullie Vader.
Mijn God is nu ook jullie God!

Daarmee laat Jezus zien dat Pasen alles te maken heeft met óns!

Vanaf het moment dat Jezus werd gearresteerd,
En hij het toeliet dat ze hem uitscholden, en sloegen,
En vals beschuldigden, en ter dood veroordeelden,
Tot aan het moment waarop hij aan het kruis hing,
En daar riep: “Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?”,
Tot aan het moment waarop Jezus uitriep: “Het is volbracht!”, en stierf,
En tot het moment waarop hij opstond uit de dood,
En nu tegen Maria zegt:
Mijn Vader is jullie Vader.
Mijn God is jullie God!

Daarmee laat Jezus zíen dat dit een weg was die hij ging voor óns.
Dat hij zijn leven gaf voor óns.
Om óns een nieuw begin te geven.

Zoals die priester uit het verhaal al zijn zilver gewoon weggeeft,
En niet denkt aan wat het hem zélf kost,
Maar hij geeft het weg om Jean een nieuw begin te geven.
Zo geeft Jezus zijn leven voor ons,
Om óns een nieuw begin te geven.

Om tegen óns te kunnen zeggen:
Mijn Vader is jullie Vader.
Mijn God is jullie God!

Dát is wat Pasen betekent!
Jezus, die zoveel van ons houdt, dat Hij álles voor ons opgeeft,
Zodat wij een nieuw begin krijgen met God.
Zodat alles wat tussen God en ons instond, aan de kánt wordt geschoven,
En we helemaal opnieuw mogen beginnen,
mogen weten dat we gelíefd zijn!
Mogen weten dat ook wij Gods kinderen zijn!

We mochten vandaag Frenky-Dean dopen.
En dat heeft daar alles mee te maken.

Dopen is iets heel bijzonders om juist met Pásen te doen.
Omdat de betekenis van de doop heel veel met Pasen te maken heeft.

Vroeger, in de eerste eeuwen van het christelijk geloof,
Was de Paasnacht, de nacht voor Pasen,
Hét moment waarop mensen werden gedoopt.
Mensen die christen wilden wórden.

Vaak waren dat volwassen mensen, want in die tijd groeide de kerk heel snel.
Heel veel mensen die nog geen christen waren, werden christen.
En de doop was een manier om toe te treden tot het christelijk geloof.

In de Protestantse Kerk, ook onze kerk,
dopen we door water over iemands hoofd te gieten.
In de eerste eeuwen van de kerk werden mensen die christen wilden worden gedoopt door ze onder te dompelen in water.
De ene manier is niet beter dan de andere.
Maar zeker bij volwassenen is dat onderdompelen wel heel symbolisch.
Het staat symbool voor een nieuw begin.
Je gaat onder in het water, en je komt weer boven als een nieuw mens.
Zoals Jezus stierf aan het kruis, en werd begraven, en weer opstond uit de dood.

Dat is wat de doop betekent, of je nou volwassen bent of nog een kind:
Het betekent dat je mag geloven dat Jezus voor jou is gestorven,
En dat jij mét hem mag opstaan.
Met hem mag léven!

Zelf ben ik, net als Frenky-Dean, als baby gedoopt.
Ik weet dat dus niet meer.
Ik hoorde pas iemand zeggen:
Als je als kind bent gedoopt, dan is het net zoals met je geboorte:
Je kan je niet herínneren dat je geboren bent,
maar je weet wel dát je geboren bent!
Zo kan je je niet meer herinneren dat je gedoopt werd,
Maar je mag wél wéten dát je gedoopt bent.

Het lijkt me wel heel bijzónder als je nog wél weet dat je gedoopt bent.
Zoals Dewi, de moeder van Frenky-Dean.
Jij bent (zij is) een paar jaar geleden gedoopt, in de Dorpskerk.
Dan mag je dat echt zo ervaren, dat de doop een nieuw begin is.
Dat je vanaf dan weet dat je je leven met Jezus mag gaan.

Daarom heb ik als dooptekst voor Frenky-Dean een tekst uit Galaten gekozen,
Een tekst die past bij Pasen:
Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God,
die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.

Frenky-Dean kan zich straks niet meer herinneren dat hij gedoopt is.
Maar hij mag wel wéten dat hij gedoopt is.
Hij mag zijn leven leven vanuit het geloof in Jezus,
Die van hem houdt, en zich voor hem heeft gegeven.

De doop, en Pasen, hebben álles met elkaar te maken.
Want als je gelooft in Pasen, in de opstanding van Jezus,
Dan dóet dat iets met je.
Dan mag je weten dat God ook met jou een nieuw begin heeft gemaakt.

Net zoals Jean een heel nieuw begin mocht maken.
Ineens maakt het niet meer uit wie hij daarvoor was, of wat hij daarvoor had gedaan.
Ineens kan hij zijn strafblad verscheuren,
Doordat die priester hem genade toont,
En een nieuw begin geeft.

Die priester, die lijkt heel erg op God.
Die priester gaf zijn zilver op, eigenlijk gaf hij álles wat hij had,
Om die éne man een nieuw begin te geven.
Zo gaf God het liefste wat Hij had, zijn eigen zoon,
Om ons een nieuw begin te geven.

Dat is waar Pasen over gaat:
In Jezus zien we de vergevende, genezende liefde van God.
Pasen gaat over óns, want Jezus ging die weg voor ons.
Hij stierf voor ons, en voor ons stond hij op uit de dood.
En dát mag iets met óns doen.

Improvisatie:
Misschien komt dit op jou allemaal heel bijzonder over. Of staat het heel ver van je af. Dat kan!
Ik hoop dat je dan vandaag nieuwsgierig mag worden.

Misschien spreekt het je juist wel heel erg aan, en zou je hier meer over willen weten.
Of denk je zelfs: zo’n nieuw begin, dat zou ik ook heel graag willen.