De impact van Pasen

Matteüs 28:16-20

Vandaag vier weken geleden mochten we feest vieren met elkaar!
Het was Pasen.
En dat is voor ons, als christenen, hét belangrijkste en ook het mooiste feest is dat we maar kunnen vieren!

Deze weken tussen Pasen en Hemelvaart staan we stil bij de impact die Pasen heeft – op alles!
Op hoe God naar ons kijkt, op ons leven van elke dag, op onze wereld.
Hoe merk je daar dat het Pasen is geweest?
Dat Jezus de dood en de machten van het kwaad heeft overwonnen?

Wat voor verschil heeft Pasen eigenlijk gemaakt?
Hééft het wel verschil gemaakt?
Als je kijkt naar alles wat er nu in de wereld gebeurt?
Aan oorlog, aan machthebbers die zichzelf groot maken?
En misschien ook wel als je kijkt naar alles wat er in je eigen leven gebeurt?
Aan ziekte, aan verlies, aan zorgen?

Want wat Jezus zegt is zoiets moois!
Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde.
Dan denk je: dan komt alles goed!

Dat is een hele mooie gedachte.
Als je iemand zou moeten uitkiezen aan wie je alles in deze wereld toe zou kunnen vertrouwen,
Zou je dan iemand kunnen bedenken aan wie je dat eerder zou toevertrouwen, dan aan Jezus?

Alleen: wat betekent het, dat hij zegt:
Mij is alle macht gegeven?
Want dat klinkt heel mooi, maar is daar ook iets van te zien?
Wat zíe je daar nou echt van?
Wat mérk je daar van?
Mérk je daar wel íets van?

Als je bijvoorbeeld een foto ziet van een Palestijnse moeder die huilend haar gestorven kind vasthoudt?
Dat beeld dat raakte me, toen ik het zag.
Ineens gaat zo’n oorlog niet meer over aantallen – 30.000 slachtoffers – maar over een moeder die haar kind verliest.
Of als je vorige week hoort van een raketinslag in het centrum van een stad in Oekraïne, die 17 mensen het leven kost?
En zoiets gebeurt nu bijna elke week daar.
Wie zijn die mensen?
Hoe zag hun leven eruit, voordat er zo plotseling, zo hard, een einde aan kwam?

Of als je hoort van een jong iemand in je omgeving die erg ziek is,
Of zelfs van een jong iemand die is komen te overlijden?
Een kind, een ouder?

Er zijn momenten dat je je dat af kan vragen: “waar is God?”
Waarom grijpt God niet in?

Hoe zit dat, met dat het Pasen is geweest?
Met dat Jezus tegen zijn leerlingen zegt:
Mij is alle macht gegeven, in de hemel en op aarde?

In de verhalen rond Pasen lezen we,
Als Jezus is opgestaan uit de dood,
Dat hij zich op verschillende momenten laat zien aan de mensen die hem volgden.
Bijvoorbeeld aan Maria.
En aan zijn leerlingen, als ze bij elkaar zijn.

En in die ontmoetingen die Jezus heeft, met Maria, en met zijn leerlingen,
Zegt hij een aantal keer: ik wil dat jullie naar Galilea gaan.
Naar de plek waar het allemaal is begonnen.

Het is best bijzonder, als je erover nadenkt.
Op dat moment is Jezus niet de hele tijd bij zijn leerlingen.
Hij laat zich af en toe aan ze zien,
Maar tussendoor is hij ook steeds lange tijd weg.

De leerlingen hebben gezien dat het graf leeg is,
Ze hebben éven gezien dat Jezus bij ze was,
dat hij écht uit de dood is opgestaan.
Maar dan moeten ze dagenlang reizen naar Galilea,
Zonder dat ze Jezus tussendoor zien.

En als ze in Galilea aankomen, staat er dat ze gingen naar een berg die Jezus aan ze genoemd had.
Misschien een plek waar ze al eerder geweest zijn.
Een plek die bekend voor ze was.

De leerlingen lopen naar die berg.
En als ze daar eindelijk zijn, dan zien ze in de verte Jezus staan.

En dan staat er:
toen ze Hem zagen wierpen ze zich in aanbidding voor Hem neer,
al twijfelden sommigen.

Het valt op dat dat zo expliciet wordt genoemd:
Sommigen twijfelden.
Ook wel mooi, dat dat er staat.

Waar twijfelden ze aan?
Twijfelden ze of Jezus wel écht was opgestaan uit de dood?
Dat het écht Jezus was, die ze eerder hadden gezien?
Of twijfelden ze of degene die ze daar zagen staan, wel echt Jezus was?

Ik hoorde afgelopen week iemand zeggen:
Eerst zien, dan geloven. Maar soms is het moeilijk om je ogen te geloven!

Het kan óók dat ze twijfelden om wat ze op dat moment aan het doen waren.
Om dat ze in aanbidding voor Jezus neervielen.

Want je zou daar zó overheen lezen,
maar dát ze in aanbidding voor Jezus neerknielen,
was iets dat ze nog niet eerder hadden gedaan!
Iemand aanbidden, dat is zeggen: jij bent God!
Jij bent onze Heer!
Dus dát is wat ze nu ook zeggen, als ze voor Jezus neerknielen,
En niet alleen zeggen, maar ook dóen:
U bent onze Heer!
Jezus, U bent God!

En Jezus houdt ze niet tegen.
Hij zegt niet: wat doen jullie! Dat moet je niet doen!
Jezus bevestigt juist wat ze doen.
Het klopt dat jullie voor mij neerknielen.
Dat jullie mij aanbidden.
Want Mij is alle macht gegeven in de hemel en op aarde.

Wat zégt Jezus daarmee?
Misschien weet je nog dat we een tijdje geleden hebben gelezen over de verzoeking in de woestijn.
Dat de duivel álle koninkrijken in de wereld aan Jezus laat zien, en zegt:
als je voor mij neerknielt, dan geef ik je dat allemaal!
Maar Jezus doet dat niet.

De duivel wilde dat Jezus koos voor de makkelijke weg.
Dat hij níet de weg ging van het lijden, en dat hij níet zijn leven zou geven.
Omdat de duivel wist dat Jezus hem dan zou verslaan.

Nu, nadat hij is gestorven, en is opgestaan uit de dood
zegt Jezus: mij is alle macht gegeven.
En het is hem gegeven door de Vader.
Juist omdát Jezus de weg van het lijden is gegaan,
En door de dood heen is gegaan,
En is opgestaan uit de dood.

Dat is wat de Bijbel zegt, en wat christenen geloven:
Dat Jezus de dood en het kwaad en de duivel heeft verslagen.
Jezus heeft alle macht, in de hemel en op aarde.

Maar precies dát kan je ook heel erg in de war maken.
Want hoe zit dat, als je kijkt naar de wereld om je heen?
Hoe zit dat, als je kijkt naar je eigen leven, of dat van mensen om je heen,
Mensen die je liefhebt, die pijn hebben, of verdriet?

Als Jezus alle macht heeft,
Waarom is de wereld dan nog steeds zo’n puinhoop?
Waarom ís er dan nog zoveel lijden, zoveel verdriet?
Waarom moeten we dan nog steeds bidden:
Laat Uw Koninkrijk komen, laat Uw wil geschieden?

Ik hoorde pas een heel mooi voorbeeld dat mij ook een beetje hielp om dat te begrijpen.

In 1944 was het D-day.
Dat was de dag dat de geallieerde soldaten het strand van Normandië innamen.
En op dát moment, toen dat gebeurd was,
was het eigenlijk al duidelijk dat het Duitse leger zou gaan verliezen.
Dat Europa bevrijd zou worden.

Alleen níemand wíst hoe lang dat nog zou duren.
De bevrijding was begonnen,
Maar Europa wás op dat moment nog niet bevrijd.
Het was nog bezet gebied.
Ze wisten dat er een einde ging komen aan de oorlog,
Maar het was er nog niet.

En zo kan je ook kijken naar die woorden van Jezus:
“Mij is alle macht gegeven, in de hemel en op aarde.”
We weten dat we bevrijd gaan worden, maar we leven nog in bezet gebied.
We weten dat V-day eraan komt,
We weten niet hoe lang het nog gaat duren, en hoe het gaat gebeuren.

Betekent dat dan dat er níks is veranderd na Pasen?
Dat alles bij het oude is gebleven?
Dat gevoel kan je soms wel bekruipen.

Maar er ís wel iets veranderd na Pasen. Er is heel veel veranderd na Pasen!

De Bijbeltekst die we hebben gelezen wordt wel eens ‘De grote opdracht’ genoemd.
Omdat Jezus zijn leerlingen een opdracht geeft:
Ga op weg, en maak alle volken tot mijn leerlingen.

Maar je zou deze tekst ook een hele andere naam kunnen geven:
De grote belofte!
Want Jezus geeft niet alléén een opdracht,
Jezus doet vooral een belofte.
Twéé beloftes, zelfs.

Jezus zegt, als hij zijn leerlingen op weg heeft gestuurd:
Onthoud: Ik ben met jullie, álle dagen!
Op elk moment ben ik bij jullie.

Ik weet niet of je dat herkent,
Maar er zijn momenten dat ik dat kan vergeten.
Dat er zoveel dingen op me af komen,
Die in de wereld om me heen gebeuren,
Of in mijn eigen leven,
Of dingen waar ik druk mee ben, waar ik me verantwoordelijk voor voel,
Momenten dat ik denk dat ik mezelf moet kunnen redden.

Maar Jezus zegt: ík ben met jullie, alle dagen.
Dat betekent dat Jezus ook op dit moment bíj ons is.
Dat hij bij ons is op de moeilijkste momenten in ons leven.
Dat hij ons vasthoudt.
Dat we die momenten niet alleen hoeven te dragen.
Ook al kan dat wel zo voelen, of zijn we wel genéigd óm dat te doen.
Om het alleen te dragen.
Maar we mogen ons door Jezus láten dragen.
Onthoud: Ik ben met jullie, álle dagen!

Dat Jezus zegt: “Mij is alle macht gegeven”, en: “Ik ben met jullie”,
Dat zegt ook iets over dat Gods Koninkrijk niet op afstand staat,
Het is niet alleen iets voor de verre toekomst,
Maar het is ook nu al dicht bij ons.

Ik zei net: we leven in bezet gebied.
Maar ook al is Gods Koninkrijk nog niet helemaal doorgebroken:
we mogen nu al wel stukjes van Gods Koninkrijk zien!

Je kan in het groot vragen: “waar is God in al het lijden in deze wereld?”
Dat is een hele grote vraag, die ook vraagt om een heel groot antwoord.

Maar als je eens kijkt in het klein, dán zie je veel beter wat God doet in deze wereld.
Dan zie je ook hoe Gods Koninkrijk werkt.
Zoals Jezus het liet zien.
Niet door kracht, maar in kwetsbaarheid.

Ik moet bijvoorbeeld denken aan een Nederlandse pater, pater Frans.
Toen in 2011 de oorlog begon in Syrië, en heel veel mensen op de vlucht sloegen voor IS,
Besloot hij om te blijven, en mensen op te vangen,
Zowel christenen als moslims.
Uiteindelijk heeft dat hem zijn leven gekost.
Maar hij heeft op dat moment voor heel veel mensen iets mogen betekenen.

Ik geloof dat je op zo’n moment iets van het Koninkrijk van God kunt zien.
Door iemand die in navolging van Jezus zijn leven op het spel zet om anderen te kunnen helpen,
En daardoor in zo’n situatie van kwaad iets van Gods goedheid en liefde laat zien.

Ik geloof ook dat wij hier in onze kerk op momenten iets van Gods Koninkrijk mogen zien.
Bijvoorbeeld als je ergens voor bidt, en het gebeurt ook!
Als we voor iemand bidden, die ernstig ziek is,
En we mogen merken dat diegene daar goed doorheen komt.
Daar mag je iets zien van Gods Koninkrijk.
Ook al gebeurt dat niet altijd.
Maar op momenten mag je er wel iets van merken.

Of als we iemand mogen verwelkomen in onze gemeente,
Terwijl we daar zelf niets voor hebben hoeven doen.
God heeft diegene op ons pad gebracht.
Daar zie je ook iets van Gods Koninkrijk.

Of als we de Alphacursus houden, met mensen van hele verschillende kerken,
En we juist daar mogen zien hoe God daar doorheen werkt,
En ons allemaal inschakelt, met onze eigen talenten.
En er verbazingwekkend veel mensen meedoen,
En we ook mogen merken dat het iets doet met de mensen die meedoen!
Afgelopen donderdag was de laatste keer,
En dan is het echt bijzonder om de verhalen te horen,
Als mensen vertellen wat ze tijdens de cursus van God hebben ervaren.
Dat maakt je stil.

Daarom zegt Jezus: Ga op weg!
Dat is de opdracht die wij van Jezus meekrijgen.
De kernopdracht van de kerk.
Ga op weg, en maak alle volken tot mijn leerlingen.
Deel van wat je van Mij hebt gezien, en gehoord.
Maak alle mensen met mij bekend, zegt Jezus.
En die opdracht moet je niet verkeerd begrijpen:
Alsof het iets is dat wij voor God moeten doen.
Alsof Jezus zegt: Mijn taak zit erop, nu zijn jullie aan de beurt.

Dát is níet wat Jezus zegt!
Het is precies andersom!
Jezus zegt: Mij is alle macht gegeven, en: Ik ben met jullie.
Hij zegt: dús, daarom mag je op weg gaan!
Het is iets dat God doet, waar Hij ons voor in wil schakelen.

God wil zijn Koninkrijk op aarde laten komen.
En Hij wil dat vorm laten krijgen door ons.
Hij wil stukjes van zijn Koninkrijk zichtbaar maken, door ons heen.

Jezus zegt: Ik ben bij jullie, alle dagen.
En dat is niet een loze belofte.
Hij ís bij ons.
Nu al mogen we wel weten dat we er niet alleen voor staan,
ook al is Gods Koninkrijk nog niet doorgebroken.

Want dat is de andere kant aan deze tekst.
Dat we mogen wéten dat Gods Koninkrijk eraan komt.
Dat Jezus terug zal komen.
Daar mogen we naar uitkijken, daar mogen we naar verlangen!
Jezus zegt: Ik ben met jullie, alle dagen.
Tot aan de voltooiing van deze wereld!

Er zal een voltooiing komen!
Er zal een moment komen dat Jezus terugkomt,
En dat God onze wereld weer heel maakt.

Vroeger was geloven heel vaak iets voor ‘later’, voor na dit leven.
Alsof alles wat wij kunnen doen, wachten is op Gods Koninkrijk,
En tot die tijd moeten we het uithouden.

In deze tijd is geloof vaak veel meer gericht op het nu!
Wat kunnen we nú doen om iets van Gods Koninkrijk zichtbaar te maken.

Het mooiste is een gezonde mix van die twee!
Want soms merk ik aan mezelf dat ik iets van die verwachting verlies.
Terwijl Jezus dat ook zegt: er komen een nieuwe hemel en een nieuwe aarde!
Er komt een voltooiing.
Dat is iets om naar uit te zien: dat God recht gaat doen.
Dat God alles wat gebroken is, weer heel gaat maken.
Dat Hij elke traan uit onze ogen zal wissen.
Dat Jezus zichtbaar en tastbaar bij ons is.

Dat is waar we elke week voor bidden, als we het Onze Vader bidden:
Laat Uw Koninkrijk komen.
Daar mógen we om bidden, als we kijken naar alles wat er gebeurt,
in de wereld om ons heen, en in ons eigen leven.
We mogen bidden: God, waar bent U?
Kom snel, help ons!
We hebben U nodig.

Maar tot die tijd mogen we ook vasthouden aan de woorden van Jezus:
Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld. Amen.