Pasen: een brug naar Gods liefde

Tekst: Lukas 24:1-12

Geliefde gemeente, lieve mensen,

Bruggen. Je hebt ze in álle soorten en maten.
De mensen die hier in de kerk zitten zijn vanmorgen zélf over een bruggetje gekomen.
Was je je daar wel van bewust? Over de gracht!
We kennen ook allemaal heel goed de brug bij Delfzijl, over de N33,
die soms nét op het verkeerde moment open gaat om een boot door te laten.

Wat doet een brug?
Een brug verbindt twee plekken met elkaar die anders van elkaar gescheiden waren.

En om deze preek mee te beginnen,
zou ik een kleine pubquiz met jullie willen doen over ‘bruggen’.
Op deze manier kan je antwoord geven:
Voor A doe je je linkerhand omhoog, en voor B de rechterhand.

Vraag 1: Dit is de Golden Gate-brug. Een bekende brug! Waar staat deze brug?
A: Deze brug staat in New York
B: Deze brug staat in San Francisco

Alle mensen die A hebben gezegd hebben het fout: deze brug staat in San Francisco.

Vraag 2: Deze brug in Rotterdam is genoemd naar een bekende Bijbelgeleerde, namelijk:
A: Erasmus
B: Gomarus

Wat denken jullie?
Antwoord A is goed! Dit is de Erasmusbrug in Rotterdam.

Vraag 3, een moeilijkere vraag:

Deze brug, waarbij je over glasplaten over een diepe kloof loopt – ik zou er zelf niet aan moeten denken – is een keer in een TV-programma geweest.
In welk TV-programma was deze brug te zien?
A: In Floortje naar het einde van de wereld
B: In Wie is de Mol

Antwoord B, is goed! De brug was te zien toen Wie is de Mol in China was, want daar staat deze brug.

Vraag 4: Deze bekende brug staat in Londen. Hoe heet de brug?

A: Queen Victoria Bridge
B: Tower Bridge

Het goede antwoord is niet antwoord A. Het is de Tower Bridge, antwoord B!

Vraag 5: Een wat minder vrolijk plaatje, want de brug op deze afbeelding, een brug in Genua, is op een dag zomaar ineens ingestort. Helaas met dodelijke slachtoffers tot gevolg. De vraag is: waar ligt Genua?
A: Genua ligt in Italië
B: Genua ligt in Spanje

Het goede antwoord is natuurlijk antwoord A: Genua ligt in Italië.

En dan de laatste vraag, vraag 6: daar kan je geen punten mee verdienen,
maar ik ben wel benieuwd naar jullie antwoord:

Wie van jullie zou over deze brug durven lopen?
A: Ik zou dat wel durven.
B: Nooit van mijn leven.

Ik weet het zelf niet, maar ik denk niet dat ik er heel blij van zou worden!

Een brug verbindt dus twee plekken met elkaar.
En hoe belangrijk een brug ís,
wordt pas écht duidelijk op het moment dat een brug er níet meer is.
Wat dacht je van de plaatsen in Limburg,
en daar net over de grens, in België en Duitsland,
toen met die heftige overstromingen
In Valkenburg is toen bijvoorbeeld een brug ingestort,
en andere bruggen waren instabiel.
Dan kon je dus niet meer zomaar van de éne kant van de woonplaats naar de andere komen.
Er moest toen gauw een noodbrug komen.

Je hebt ook nog verschillende uitdrukkingen waar het woord ‘brug’ in voorkomt.
Een brug slaan.
Of een bruggenbouwer, zo kun je iemand noemen.

Die uitdrukkingen gaan allebei niet over een letterlijke brug,
Maar ze gaan over ménsen met elkaar in verbinding brengen.
Groepen of personen bij elkaar brengen die eerst tegenover elkaar stonden.

Nou heb ik het al een hele tijd over bruggen,
Maar wat heeft dat te maken met het Bijbelverhaal dat we net hebben gelezen?

Dat Bijbelverhaal begint met grote verslagenheid.
Mensen die nog aan het herstellen zijn van een enorme klap.
Want Jezus, iemand op wie ze al hun hoop gevestigd hebben, ís er niet meer.
En ze hadden grote verwachtingen van hem.

Nu overheerst teleurstelling. Verdriet. Wanhoop.
Een aantal vrienden van Jezus trekt gewoon weg uit Jeruzalem.
Hier kunnen ze niet meer zijn.
Anderen kiezen om te blijven, om hem een goed afscheid te geven.
Want dat is alles wat ze nog voor hem kunnen doen:
zijn lichaam verzorgen, en rouwen.

De machteloosheid, die zijn vrienden die dagen hebben gevoeld,
daar kunnen wij ons misschien wel iets bij indenken.
Hoop dat de dingen anders zullen worden, anders zullen gaan, hebben ze niet meer.
Hun vertrouwen is kapot.

Zoals wij nu al die beelden zien uit Oekraïne, en denken:
Hoe heeft dat kunnen gebeuren?
Hoe kunnen mensen elkaar zulke dingen aandoen?
We kunnen ons niet eens een beeld vormen van wat de mensen daar mee moeten maken.
Wij voelen ons ook machteloos als we daarvan horen.
Misschien ook wel bang. En verdrietig.

Weer wint de duisternis het van het licht.
Mensen blijken nog steeds tot vreselijke dingen in staat.
Elk stukje hoop dat dat niet zo is, wordt bruut verbrijzeld.
We hopen op vrede, we bidden om vrede.
Maar dat lijkt alleen maar verder uit beeld te verdwijnen.

Laat wat er in deze tijd gebeurt niet zien dat er echt kwaad is in de wereld?
Kwaad dat ongestraft zijn gang kan gaan?
Staan wij daar niet machteloos tegenover?

En dan de kloof die zulk geweld achter zich laat.
Ik betwijfel of Russen en Oekraïners elkaar de komende tientallen jaren nog wel in de ogen kunnen kijken.
Dit blijft ook in de toekomst, een gapende wond.
Kun je erachter terug als je er moedwillig voor kiest om een ander zoveel pijn te doen?

Zo’n machteloosheid voelen de vrienden van Jezus ook.
De vrouwen komen bij het graf van Jezus.
Dat graf voelt als een open wond, met een pleister eroverheen geplakt.
De steen die voor het graf ligt.

Alleen ze ontdekken dat die steen is weggerold.
En doet alleen nog maar meer pijn.
Wat is er gebeurd?
Was de dood van Jezus nog niet erg genoeg?
Wie heeft dit gedaan? Waarom?

Ze gaan voorzichtig naar binnen, bang voor wat ze aan zullen treffen.
En als ze een leeg graf vinden, weten ze zich geen raad.

Wij vieren vandaag Pasen.
En Pasen is niet het feest van de dood van Jezus.
Pasen staat niet voor onmacht.
Met Pasen vieren wij dat de vrouwen bij het lege graf komen,
Verdrietig als ze zijn,
En daar te horen krijgen dat Jezus niet dood is, maar leeft!

Met Pasen lezen wij over al die verbaasde reacties!
Van de vrouwen, die zich geen raad wisten daar bij het lege graf,
En die dan ineens van twee engelen te horen krijgen dat Jezus leeft!
Het ongeloof van de vrienden van Jezus,
als die ze vrouwen vertellen wat er is gebeurd.
Ze vonden het kletspraat en geloofden het niet!
Dat staat er letterlijk!

En dan gaat Petrus zélf kijken, en ook hij ziet het lege graf.
En hij gaat terug naar de anderen, verbaasd over wat er gebeurd is.

Zie je wat hier gebeurt?
Met deze mensen?
Mensen die dachten dat ze alle hoop kwijt waren?
Dat ze geen reden meer hadden om te hopen?

Hun wereldbeeld wordt in één klap omgedraaid.
Er ís hoop.
Het is niet voorbij.
Jezus leeft?
En dat doet iets met hén!

Ineens heeft niet de duisternis gewonnen, maar het licht.
Het brute geweld van die mensen die Jezus aan het kruis hebben geslagen heeft niet het laatste woord,
Maar Gods liefde!

Op dat moment komen al die dingen die Jezus eerder heeft gezegd weer bij ze boven.
Dingen die ze niet begrepen op het moment dát Jezus ze zei.
Dingen als:
Ik zal lijden, en sterven,
Maar op de derde dag zal ik opstaan uit de dood.
Ik ben gekomen om mijn leven te geven, om veel mensen vrij te kopen.
Ik geef mijn leven voor jullie, omdat ik van jullie hou.
Niemand kan meer liefde hebben dan dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden.

Dat is precies wat Pasen is: Je gelooft wat je zegt! Niet onzeker zijn!
Over een diepe kloof, van wanhoop en onmacht en zonde en dood heen,
Slaat Jezus een brug, naar Gods liefde!
Tegen alles in!

Want wij geloven in een God die ons lief heeft. Die naar ons toe kwam.
En die niet kwam met een zwaard in de hand, om te oordelen,
Om met geweld een einde te maken aan alles wat mensen elkaar aandoen.
Want dat is wel waar wij om vragen, he?
Als wij zeggen: waar is God nou in dat lijden? Waarom grijpt Hij niet in?

Maar wij geloven dat dit het antwoord is van God:
Dat Hij met zijn armen wijd aan een kruis hing. Om zichzelf voor ons te geven.
Om óver het geweld dat mensen elkaar aandoen,
Over die kloof die tussen mensen onderling en tussen mensen en God is ontstaan,
een brug te slaan. Een brug te zijn.
En dan kom ik weer bij het beeld van de brug.
Want Pasen gaat ook over jou en mij.
Ook voor ons is Jezus een brug.

Over een voor ons onoverbrugbare kloof,
Slaat Jezus met Pasen toch een brug.
Hij maakt voor ons vrede met God.

Alle dingen die tussen ons en God instaan.
Alle momenten waarop wij falen.
Waar wij onszelf voor schamen.
Of waar we aan God voorbij leven.
Daarvan zegt Jezus: ik neem ze op mijn schouders.
Ik geef jullie er Gods vrede voor terug.

En daar mag je jezelf aan vasthouden.
Ook in een tijd als deze.
Wat wij lezen en horen met Pasen, mag iets met ons dóen.

Want ook voor jou gaf Jezus zijn leven.
En ook voor jou stond Hij op uit de dood.
Om voor jou, en voor ons allemaal, een brug te zijn naar Gods liefde.
Om ons hoop te geven, dat het kwaad nooit het laatste woord heeft.
Want dat heeft God. Hoop tegen alles in.
Amen.