Missionair zijn is: (…)

Op Facebook kwam ik vandaag deze afbeelding tegen. Het is een lijstje met dingen die niet ‘missionair’ zijn. Best interessant! Er staan een paar dingen in die je een spiegel voorhouden, die je aan het denken zetten. Bijvoorbeeld: missionair zijn is niet de kerk weer vol krijgen. Niet? Nee. Dat zouden we vaak wel graag willen, een vollere kerk. Maar nog belangrijker is dat mensen door ons heen iets van God kunnen zien. Dat wij, als kerk en als persoon, een instrument mogen zijn door wie zij God kunnen leren kennen.

Of missionair zijn is niet veel activiteiten organiseren, of nóg meer doen. Gisteren moest ik denken aan dit beeld: iemand die op een grote tractor zit en het land omploegt, of iemand die liefdevol één plant verzorgt en tot bloei brengt. Als we denken aan missionair werk, dan denken we vaak aan die grote tractor: hoe kunnen we een activiteit opzetten waarmee we zoveel mogelijk mensen tegelijk aanspreken? En dat lukt dan misschien ook wel, maar het blijft een beetje oppervlakkig. Het gaat veel meer om de vraag hoe je in de contacten die je al hebt, of in je gewone dagelijkse leven, iets van God laat zien of merken. En dat het daarbij niet gaat om aantallen, maar of je het waard vindt om in één of een paar personen te investeren. Jezus vertelde over een herder die 99 schapen achterliet om één schaap te zoeken. Zijn wij ook zo?

‘Hier ben ik’

Stuk voor stuk zijn de dingen op het lijstje niet missionair. Niet omdat ze niet goed zijn, maar missionair zijn is meer dan dat. Missionair zijn omvat je hele leven. Het is met je hele leven (dus niet alleen in een bepaalde activiteit, of als je in de kerk zit, of met iets ‘kerkelijks’ bezig bent) tegen God zeggen: hier ben ik. Help mij om te zien wat uw verlangen is, met mijzelf, met de mensen om mij heen, met de plaats waar ik woon. Help mij om daarnaar te leven. En het belangrijkste: geef dat ze door mij mogen merken dat U het waard bent om te kennen. Ga die uitdaging maar eens aan!