Ik heb iets meegenomen van huis. Kunnen jullie zien wat het is? Het is een cadeau. Als je een cadeau krijgt, dan is natuurlijk het eerste waar je benieuwd naar bent: wat zit er in? Het liefste wil je het meteen uit gaan pakken om dat te zien! Dat het ingepakt zit maakt het veel spannender dan als je gewoon iets krijgt. Vandaag is het Kerst. En met kerst hebben we het ook over een cadeau. Niet de cadeautjes onder de kerstboom, of voor sinterklaas, of voor je verjaardag, Maar met kerst gaat het over een cadeau dat God aan ons geeft. Een onbeschrijfelijk groot cadeau! En daar ga ik…

We hebben gelezen over Maria en Elisabeth, twee hele verschillende vrouwen. Maria kwam uit Nazareth, een klein onbelangrijk stadje in het Noorden. Ze was een jonge vrouw, net geen meisje meer. Ze was nog niet getrouwd, maar wel verloofd, met een timmerman. Elisabet was juist een wat oudere vrouw, die getrouwd was met een simpele priester, Zacharias. Ze hielden veel van elkaar, maar tot hun grote spijt was hun huwelijk al jaren kinderloos. Ze leefden in een klein stadje in Juda, waarvan we de naam niet eens weten.

Vandaag is het de tweede adventszondag. Ik moet eerlijk bekennen dat advent voor mij nooit zo heel veel betekenis had. Het was de tijd voor kerst, dat wist ik wel, maar verder deed ik er niet zoveel mee. Totdat ik een tijd terug een boek las over het kerkelijk jaar, en vooral over de betekenis van het kerkelijk jaar in de vroege kerk. Dat boek liet me heel anders tegen advent aankijken.

Af en toe maak je het mee dat mensen zich boos maken over andere mensen in de kerk, en dat ze zeggen: die, of die, dat zijn echte farizeeërs! Een farizeeër genoemd worden, dat is niet echt een compliment in deze tijd. We associëren het met mensen die het ene zeggen, en het andere doen. Die zich vroom voordoen, en vooraan zitten in de kerk op zondag, maar in het dagelijks leven niet leven vanuit hun geloof, eerder het tegenovergestelde.

In een zangdienst heb ik twee korte overdenkingen gehouden over het thema ‘aanbidding’. De eerste gaat over aanbidding zelf. Wat is dat eigenlijk? De tweede gaat over God aanbidden op momenten dat het niet goed met je gaat, zoals Paulus en Silas: zij zaten in de gevangenis, met hun voeten in het blok, en toch zongen ze daar voor God. Waarom deden ze dat? Eerste overdenking: Wat is aanbidding? Psalm 34:1-9: 1 Van David, toen hij zich aan het hof van Abimelech als een krankzinnige voordeed en pas wegging toen deze hem verjoeg. 2 De HEER wil ik prijzen, elk uur van de dag, mijn mond is altijd vol van…

Teksten: Mattheüs 19:16-26; Filippenzen 2:5-11 We leven in een bewogen tijd. Een tijd waarin we niet zo goed raad weten met onszelf. Want als je de televisie aanzet, dan zie je beelden van duizenden vluchtelingen, die gedreven door erg slechte omstandigheden, en door hoop op een beter leven Europa binnenkomen. Het maakt dat we ons machteloos voelen. En ook regeringen weten er geen raad mee. Moeten de grenzen open? Moeten we meer vluchtelingen opvangen? Of moeten de grenzen juist dicht, zoals in Hongarije? Omdat we ze niet allemaal kúnnen opvangen? Want als we al die mensen toelaten, Dan gaat dat misschien wel drukken op onze verzorgingsstaat. Wat is dan het…

Deze preek heb ik gehouden in de dienst waarin ik ben bevestigd tot predikant van de Protestantse Gemeente Spijk-Losdorp. Teksten: Psalm 62:6-9 en 2 Timoteüs 1:1-14 De meesten van jullie kennen wel dat gevoel: dat je aan iets groots of iets nieuws moet beginnen, en dat je denkt: ben ik er wel klaar voor? Of: kan ik dit wel? Ik denk dat we dat allemaal wel eens hebben, op een bepaald moment in ons leven. Dat je een stap gaat zetten, maar dat je niet goed weet wat er daarna gaat gebeuren. Als je op kamers gaat wonen omdat je gaat studeren. Als je gaat trouwen. Als je gaat verhuizen.…

Tekst: Handelingen 3:1-13 en 4:1-4 Aser weet het nog goed. Het was een uur of half drie in de middag, een aantal dagen na het oogstfeest. De laatste dagen gonsde het van de mensen in Jeruzalem. Ze waren allemaal naar de stad gekomen voor het feest, al begon het inmiddels al wat rustiger te worden. Aser was onderweg naar de tempel voor het middaggebed. Als iemand van zijn positie, een sadduceeër, hoorde je daar naartoe te gaan. Veel mensen gingen alleen maar omdat het moest, maar hij deed het graag. De tempel was voor hem de plek waar hij God kon ontmoeten, en waar hij zijn gedachten op een rijtje…

Teksten: Handelingen 1:1-11 en Efeziërs 1:18-21; 3:11-12; 4:9-10 Het was zo’n wonderlijke tijd voor de leerlingen van Jezus. Hoe hadden ze iets meer dan veertig dagen geleden kunnen verwachten, dat het zo zou lopen? Jezus was gekruisigd, en zij hadden hem in de steek gelaten. En daarna begroeven ze hem, snel, voor de Sabbat begon. Ze voelden zich verslagen. Het was allemaal voor niets geweest.

Teksten: Exodus 19:1-6 en 1 Petrus 13:21 Je zit op de bank, ’s avonds, naar de TV te kijken. Het journaal. Van alles hoor je langskomen. Over een kabinetscrisis, die maar net goed afloopt, En over vluchtelingen in Nederland die op straat leven. Over oorlogen en aanslagen, ver weg. Over bootvluchtelingen, die verdrinken op de Middellandse zee. Over de verwoestingen van de aardbeving in Nepal. En er bekruipt je een gevoel van onzekerheid. Word je nog wel geraakt door de dingen die je ziet? En zou je er niet meer tegen moeten doen?