Teksten: Leviticus 9:7-8 en Hebreeën 4:14-5:10 Geliefde gemeente van Jezus Christus, Vandaag hebben we twee Bijbelteksten gelezen die gaan over de hogepriester in het oude Israël. Dat beeld van die hogepriester staat best ver van ons af, we kunnen ons daar niet echt meer een beeld van vormen. En daarom wil ik vandaag proberen om dat wat dichterbij te brengen. Om dat beeld wat uit te leggen. En zo met jullie de betekenis te vinden van deze teksten voor onszelf, voor ons eigen leven.

Tekst: Jesaja 43:1-7 De situatie van de Israëlieten was uitzichtloos. In dat land dat zo ver van hun thuis af lag. Van Israël, de plek waar ze waren opgegroeid. Waar ze hun wortels hadden. Waar ze zich veilig voelden. Dat thuis was er niet meer. Jeruzalem was weggevaagd, alleen de ruïnes stonden er nog.

Welke kant moet ik op? Ik was een keer met een vriend aan het fietsen. Hij vertelde me dat hij zich soms best wel afvroeg, of hij niet de verkeerde studiekeuze had gemaakt. We hadden het er even over. Op een gegeven moment zei hij: je hebt tegenwoordig ook zoveel keuzes. Vroeger werd je boer, net zoals je vader, of smid. Of je werd leraar. Nu zijn er ontzettend veel studies waaruit je kunt kiezen. En daarna kun je weer net zoveel verschillende dingen worden.

Teksten: Exodus 40:34-38; Handelingen 17:22-28 Je kent vast wel het spelletje: ik ga op reis, en ik neem mee. Als ik op weg ga, dan neem ik ook van alles mee. Schone sokken. Een zonnebril. Een leesboek. Een spelletje. Maar zou je bijvoorbeeld ook je Bijbel inpakken? Als je op reis gaat, of je gaat op weg, naar school, of je werk, of sport, Gaat God dan ook met je mee? Of is God alleen iets voor zondag? Is hij alleen in de kerk te vinden?

Tekst: 1 Petrus 3:8-17 De tekst die we hebben gelezen, vertelt heel veel in weinig woorden. Daarom heb ik hem in stukjes geknipt. Ik lees steeds een kort gedeelte, en ga er dan over vertellen. Maar eerst wil ik iets vertellen over de achtergrond van de tekst die we hebben gelezen. Het is een gedeelte uit de brief van Petrus, één van de leerlingen van Jezus.

Teksten: Handelingen 2:43-47 en Romeinen 8:14-17 In de tijd dat ik stage liep ging ik eens lang bij een vrouw. Ze vertelde over haar leven, de dingen die ze had meegemaakt. We waren al een tijdje in gesprek, toen ze ineens uit het niets vroeg: Hoe zit het met de Heilige Geest? En ze keek me aan. Ze verwachtte een antwoord. Ik stond met mijn mond vol tanden.

Tekst: Mattheüs 7:24-27 Als je afgelopen woensdag op straat rondliep, dan zag je bij veel huizen een vlag hangen, met een oranje wimpel eraan. Sommige huizen of dorpen waren zelfs helemaal oranje versierd. Iemand die op dat moment door de straten liep, en die de Nederlandse cultuur niet kent, zal wel bij zichzelf gedacht hebben: Wat zou er aan de hand zijn? Zou er een feest zijn?

Tekst: Mattheüs 14:22-33 In God geloven is best wel iets bijzonders. Je wordt er niet mee geboren. Je gaat geloven omdat andere mensen je over God vertellen, En hun geloof voorleven. Als ik kijk, door de jaren heen, Dan hebben heel veel mensen iets bijgedragen aan mijn geloof in God. Het begon bij mijn ouders, Die verhalen met me lazen uit de Kinderbijbel, en ‘s avonds een gebedje met me baden, En die me meenamen naar de kerk. En mijn leraren op school, die Bijbelverhalen vertelden.

Tekst: Jesaja 42:1-4; Mattheüs 5:1-16 en 43-45 Deze dagen wordt in Spijk en omstreken de slag om Delfzijl nagespeeld. Het is een moment waarop we stilstaan bij de impact, die de Tweede Wereldoorlog ook hier in Spijk heeft gehad. Bij sommigen staan de gebeurtenissen van de laatste periode van de oorlog nog op het netvlies gebrand. Omdat ze moesten schuilen, of hun huis moesten ontvluchten, vanwege de gevechten en het Duitse artillerievuur. Omdat ze van dichtbij verschrikkelijke dingen hebben zien gebeuren.

Tekst: Mattheüs 6:25-34 Back to Basics Druk zijn is voor sukkels, zo heette een prikkelend artikel dat ik deze week las. We hebben het allemaal druk. Met ons werk, met onze school. Door afspraken met onze vrienden. Door alle informatie die er op ons afkomt. We kijken steeds onze e-mail, checken onze whatsapp-berichten. Want we zijn steeds bang om iets te missen. Fear of missing out, noemen ze dat.