Geloven in bloei:reflectie op het boek ‘Lente in de kerk’ van René van Loon Een mooie tijd om in te leven. Zo omschrijft René van Loon deze tijd. Het is een tijd waarin veel mensen, buiten én binnen de kerk, de kerk beschouwen als een aflopende zaak.

Inleiding In zijn inleiding schrijft John Lapré over zijn doel met dit boek. Het gaat over de vraag: hoe ga je als ‘spoorzoekende’ gemeente om met een homo of lesbienne die aan de poort staat? Hij zegt: we hebben niet altijd pasklare antwoorden, er is geen handboek voor alle moeilijke vragen waar je als christen mee te maken kunt krijgen. Zoeken naar antwoorden is spoorzoeken, vanuit het gebod om God lief te hebben, en je naaste lief te hebben als jezelf. Je kunt zoeken naar waarheid, maar het is nog mooier om de waarheid te zoeken vanuit liefde. Want zoeken naar de waarheid zonder de liefde die Jezus heeft laten…

Inleiding We leven in een cultuur waarin het steeds minder vanzelfsprekend is om te geloven. In de steden nog het ergst, maar ook steeds meer in de dorpen. Het christelijk geloof zegt mensen weinig of niets meer. Dat kan vragen oproepen. Wat is mijn geloof nog waard? Het doel van het boek is nadenken over hoe je een hoopvolle minderheid kunt zijn als kerk, zelfs als je weet dat het niet lukt om mensen om je heen te overtuigen.

In zijn boek geeft Peterson kritiek op veel Amerikaanse kerken, die de neiging hebben om succesvolle kerken te willen zijn. Volgens hem gaat het daar in de kerk in eerste plaats niet om: de kerk is een gemeente van zondaars, in wie de Heilige Geest werkt, en de predikant is een van hen. De taak van de pastor is niet om een manager te zijn, maar om de gemeente op God gericht te houden.

Dit boek gaat over de vraag hoe kerken mensen die tot geloof komen welkom kunnen heten in de gemeente. Zonder dat we het vaak door hebben, spreken we als kerk alleen mensen aan met dezelfde sociologische achtergrond als wijzelf. En als mensen geraakt worden door het evangelie, en ze willen deel worden van de kerk, lopen ze er vaak tegenaan dat ze daarvoor eerst hun levensstijl aan moeten passen aan dat van de kerkmensen, die vaak veel ongeschreven regels, kledingvoorschriften en gedragscodes hebben. Daarom is het belangrijk dat we de cultuur om ons heen leren begrijpen.

“The misguided quest for certainty was in the end the very thing that blinded us for the substantial grounds we have for confidence in our efforts to engage the world.” Dit is naar mijn mening een citaat waarin Meek duidelijk maakt wat haar doel is in het boek dat ze heeft geschreven. In haar boek probeert ze een nieuwe kennisleer te formuleren, die enerzijds niet blind is voor dat zekerheid op basis van deductieve argumentatie eigenlijk niet mogelijk is, omdat mensen nooit de hele waarheid kunnen omvatten en altijd vanuit hun eigen gesitueerdheid kijken, en die anderzijds ook niet mee wil gaan in het relativisme van het postmodernisme.