7 Zult Gij ons niet doen herleven, opdat uw volk zich in U verheuge? 8 O Here, toon ons uw goedertierenheid, en schenk ons uw heil! 9 Ik wil horen wat God, de Here, spreekt; want Hij zal van vrede spreken tot zijn volk en tot zijn gunstgenoten; maar laten zij niet terugkeren tot dwaasheid. 10 Waarlijk, zijn heil is nabij hen die Hem vrezen, zodat heerlijkheid in ons land woont.

In het tijdschrift “De Nieuwe Koers” noemde CU-kamerlid Gert-Jan Segers dit gedicht/gebed van Dietrich Bonhoeffer in een interview. Ik heb het opgezocht, en wil het hier graag met je delen. Hij heeft het geschreven in gevangenschap, terwijl hij zijn executie afwachtte. Het gedicht raakte mij. Bonhoeffer is heel eerlijk over hoe hij zich voelt. Niet als die vriendelijke, rustige en zelfverzekerde man als anderen hem kennen, maar machteloos, eenzaam, moe, leeg. In die rake omschrijving kun je je als mens herkennen. Maar hij schrijft ook dat je in dat alles God blijft toebehoren, dat Hij je ziet, dat Hij je kent. De slag is reeds gewonnen.

Lord, grant that I may not so much seek To be consoled as to console, To be understood as to understand, To be loved as to love

Op Facebook kwam ik vandaag deze afbeelding tegen. Het is een lijstje met dingen die niet ‘missionair’ zijn. Best interessant! Er staan een paar dingen in die je een spiegel voorhouden, die je aan het denken zetten. Bijvoorbeeld: missionair zijn is niet de kerk weer vol krijgen. Niet? Nee. Dat zouden we vaak wel graag willen, een vollere kerk. Maar nog belangrijker is dat mensen door ons heen iets van God kunnen zien. Dat wij, als kerk en als persoon, een instrument mogen zijn door wie zij God kunnen leren kennen.

Lukas 10:38-39: Toen ze verder trokken ging hij een dorp in, waar hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die Marta heette. Haar zuster, Maria, ging aan de voeten van de Heer zitten en luisterde naar zijn woorden. Het nieuwe seizoen is weer begonnen. De eerste drukke weken na de vakantie zijn weer achter de rug. Je begint zo’n nieuwe periode weer met veel moed, en met veel nieuwe ideeën. Lekker uitgerust van de vakantie. Maar al gauw zit je in een sleur. Dan verandert genieten van je werk en van de dingen die je doet in ‘moeten’. Hoe je daar ook je best voor doet. Het werk stapelt zich…

Gisteravond zat ik in de auto, toen er een lied van Stuart Townend langskwam. Wie zeg je? Stuart Townend is een christelijke muziekschrijver/zanger uit Engeland, met een hele eigen stijl. Soms is de stijl van zijn liedjes een beetje jazzy, soms heel traditioneel, of je hoort er een beetje Keltische invloeden in. Het lied dat ik hoorde was ¨All I Want to Say¨. Ik kan hem helaas niet op YouTube vinden, anders kon ik hem laten horen. Maar de tekst vind je onderin deze blog.

Aser weet het nog goed. Het was een uur of half drie in de middag, een aantal dagen na het oogstfeest. De laatste dagen gonsde het van de mensen om hem heen, die allemaal naar Jeruzalem waren gekomen voor het feest, al begon het inmiddels al wat rustiger te worden. Hij was onderweg naar de tempel voor het middaggebed.

Ik teken niet zo vaak (want eerlijk gezegd is het niet mijn grootste talent), maar een paar jaar geleden heb ik bovenstaande tekening gemaakt. Het zijn twee handen die elkaar vasthouden. De ene hand reikt uit naar de andere, en voorkomt dat degene die aan die hand vastzit valt.

Gisteravond keek ik naar ‘The Passion’, het stuk waarbij de EO het lijdensverhaal van Jezus naspeelt met moderne muziek. Indrukwekkend. Vooral de rol van Judas viel dit jaar op, erg goed gespeeld door Jeroen van Koningsbrugge. Je ziet de vertwijfeling. Hij weet niet meer wat juist is, wat hij moet doen. Hij is teleurgesteld in Jezus. Bang, dat Jezus alles kapot maakt waar ze in de afgelopen jaren zo hard aan hebben gewerkt.  Of misschien komt Jezus te dichtbij. Is Judas bang dat uitkomt dat hij uit de kas stal, of dat er misschien nog wel andere dingen boven water komen die de anderen niet mogen weten.

Meditatie over Lukas 5:27-32: 27 Daarna ging hij naar buiten en zag hij bij het tolhuis een tollenaar zitten die Levi heette. Hij zei tegen hem: ‘Volg mij!’ 28 Levi stond op, liet alles achter en volgde hem. 29 Hij richtte in zijn huis een groot feestmaal voor hem aan, waarop een groot aantal tollenaars en anderen samen met Jezus aanwezig waren. 30 De farizeeën en hun schriftgeleerden zeiden morrend tegen zijn leerlingen: ‘Waarom eet en drinkt u met tollenaars en zondaars?’ 31 Maar Jezus antwoordde: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar wie ziek is wel; 32 ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar om zondaars aan…