Mis je dat ook wel eens, in deze tijd van anderhalve meter afstand: dat je iemand eens een lekker dikke knuffel kunt geven? Knuffelen, daar kan ik normaal gesproken echt van genieten. Als ik bij mijn ouders op bezoek ben, of bij vrienden langs ga. Ik heb wel eens gelezen, dat als je knuffelt, dat je een hormoon aanmaakt dat maakt dat je je veilig voelt, geborgen. En: als je iemand knuffelt, dan voel je je verbonden met elkaar.

Het is alweer meer dan drie maanden geleden dat ons land in een intelligente lockdown is gegaan. De tijd die volgde was voor veel mensen een angstige periode. Wat als het virus ook jou of je omgeving zou treffen? Langzaam, stukje bij beetje, werden de nieuwe regels die waren ingesteld om de verspreiding van het virus in te perken versoepeld. Ook vandaag volgt een versoepeling. En daarmee gloort weer een beetje hoop aan de horizon.

Gisteren, 5 mei, mochten we vieren dat Nederland 75 jaar geleden is bevrijd van de Duitse bezetting. Die bezetting heeft vijf lange jaren geduurd. Als je verhalen hoort over de tweede wereldoorlog, dan krijg je soms het gevoel dat er elke dag weer spannende dingen gebeurden. Maar eigenlijk was het niet zo heel anders dan nu. Het leven ging ‘gewoon’ door, maar dan op een andere manier. En toch moest je steeds alert zijn, op je hoede.

Grappig genoeg hoorde ik de afgelopen weken veel mensen zich verspreken: meer dan eens noemde iemand de voorjaarsvakantie de ‘herfstvakantie’. Dat komt vast door al die regen, en het grijze weer. Ik hoor ook veel mensen vertellen dat ze best vermoeid zijn, en weer snakken naar de lente. Zelf merk ik dat ook wel. Ik kan best wel weer een beetje zon gebruiken.

Oud en nieuw is altijd een moment van terugkijken. Wat kun je veel meemaken in een jaar tijd! Soms mooie dingen, die je leven compleet veranderen. Een nieuw huis, een nieuwe baan, een nieuwe relatie, een kind of kleinkind. Dat is meteen een nieuw begin!

Het is vandaag dankdag voor gewas en arbeid. Dus ik kan het niet laten om daar iets over te schrijven. Al ligt dat op dit moment best gevoelig, zowel het gewas als de arbeid. De dankbaarheid overheerst op dat gebied niet, eerder onrust, en spanning over de toekomst, met name rondom de stikstofproblematiek.

Bijbelstudieboekje stille week (.docx) Bijbelstudieboekje stille week (.pdf) De ‘stille week’ is de laatste week van de veertigdagentijd. Een week waarin we toeleven naar Pasen, het feest waarop we de opstanding van Jezus vieren. In de stille week staan we stil bij Jezus’ binnenkomst in Jeruzalem, bij zijn laatste dagen, bij de kruisiging, en zijn graflegging. Om zo Pasen nog intenser te kunnen beleven. Vaak zijn er in de laatste drie dagen van de stille week kerkdiensten. Dit jaar doen we dat door de omstandigheden niet. Maar we willen u/jou wel dit Bijbelstudieboekje aanreiken. Om voor jezelf, met je partner, of met je gezin, iets in handen te hebben waarop…

Voor veel mensen is het best even wennen om na de vakantie weer aan het werk te gaan. Je moet weer in je ritme komen, thuis en op je werk. Nadenken: wat moet er ook alweer allemaal gebeuren? Op het werk moet ook alles wat in de zomer is blijven liggen weer ingehaald worden. En voor je het weet ligt die vakantie weer een eind achter je. De eerste week na de vakantie was best weer wennen, vond ik zelf. Terwijl ik het niet eens zo druk had. En ik ook zeker geen hekel heb aan mijn werk.

En als een vrouw tien drachmen heeft en er één verliest, steekt ze toch de lamp aan, veegt het hele huis schoon en zoekt ze alles af tot ze het muntstuk gevonden heeft? En als ze het gevonden heeft, roept ze haar vriendinnen en buren bijeen en zegt: “Deel in mijn vreugde, want ik heb de drachme gevonden die ik kwijt was.” – Lukas 15:8-9