Tekst: Genesis 3:1-11; Lukas 3:21-22 en 4:1-13 Geliefde gemeente van Jezus Christus, Het verhaal dat we vandaag hebben gelezen, over de verzoeking in de woestijn, is een verhaal dat heel ver van ons afstaat, waar we ons moeilijk een voorstelling van kunnen maken. En tegelijk is het een verhaal dat heel dichtbij komt. Want met verzoekingen, verleidingen, hebben ook wij nog te maken. Afgelopen week heb ik koekjes gekregen van mijn zus. Ze had ze zelf gebakken. Heerlijk dus! Begin van de week zat de trommel helemaal vol. Maar als ik hem nu laat zien: de koekjes zijn op! Er zijn alleen nog maar een paar kruimels.

Tekst: 2 Petrus 1:1-11 – bij de oudejaarsviering Geliefde broers en zussen in Christus, Hebben jullie al goede voornemens voor 2016? Ik al wel. Een hele lijst. Dingen die ik nog wil doen, en waar ik afgelopen tijd niet aan toegekomen ben; Bijvoorbeeld wat meer gaan sporten; een brief of een mail die ik nog aan iemand wil schrijven. Er zijn zat dingen op te noemen. Als je het gedeelte uit de brief van Petrus leest dat we met elkaar hebben gelezen, dan lijkt dat ook wel een beetje zo’n lijst met voornemens. Niet een lijstje met praktische, maar met geestelijke dingen. En het is een flinke lijst die Petrus…

Ik heb iets meegenomen van huis. Kunnen jullie zien wat het is? Het is een cadeau. Als je een cadeau krijgt, dan is natuurlijk het eerste waar je benieuwd naar bent: wat zit er in? Het liefste wil je het meteen uit gaan pakken om dat te zien! Dat het ingepakt zit maakt het veel spannender dan als je gewoon iets krijgt. Vandaag is het Kerst. En met kerst hebben we het ook over een cadeau. Niet de cadeautjes onder de kerstboom, of voor sinterklaas, of voor je verjaardag, Maar met kerst gaat het over een cadeau dat God aan ons geeft. Een onbeschrijfelijk groot cadeau! En daar ga ik…

We hebben gelezen over Maria en Elisabeth, twee hele verschillende vrouwen. Maria kwam uit Nazareth, een klein onbelangrijk stadje in het Noorden. Ze was een jonge vrouw, net geen meisje meer. Ze was nog niet getrouwd, maar wel verloofd, met een timmerman. Elisabet was juist een wat oudere vrouw, die getrouwd was met een simpele priester, Zacharias. Ze hielden veel van elkaar, maar tot hun grote spijt was hun huwelijk al jaren kinderloos. Ze leefden in een klein stadje in Juda, waarvan we de naam niet eens weten.

Vandaag is het de tweede adventszondag. Ik moet eerlijk bekennen dat advent voor mij nooit zo heel veel betekenis had. Het was de tijd voor kerst, dat wist ik wel, maar verder deed ik er niet zoveel mee. Totdat ik een tijd terug een boek las over het kerkelijk jaar, en vooral over de betekenis van het kerkelijk jaar in de vroege kerk. Dat boek liet me heel anders tegen advent aankijken.

Af en toe maak je het mee dat mensen zich boos maken over andere mensen in de kerk, en dat ze zeggen: die, of die, dat zijn echte farizeeërs! Een farizeeër genoemd worden, dat is niet echt een compliment in deze tijd. We associëren het met mensen die het ene zeggen, en het andere doen. Die zich vroom voordoen, en vooraan zitten in de kerk op zondag, maar in het dagelijks leven niet leven vanuit hun geloof, eerder het tegenovergestelde.

In een zangdienst heb ik twee korte overdenkingen gehouden over het thema ‘aanbidding’. De eerste gaat over aanbidding zelf. Wat is dat eigenlijk? De tweede gaat over God aanbidden op momenten dat het niet goed met je gaat, zoals Paulus en Silas: zij zaten in de gevangenis, met hun voeten in het blok, en toch zongen ze daar voor God. Waarom deden ze dat? Eerste overdenking: Wat is aanbidding? Psalm 34:1-9: 1 Van David, toen hij zich aan het hof van Abimelech als een krankzinnige voordeed en pas wegging toen deze hem verjoeg. 2 De HEER wil ik prijzen, elk uur van de dag, mijn mond is altijd vol van…