Blog

Een nieuwe dag

Het is alweer meer dan drie maanden geleden dat ons land in een intelligente lockdown is gegaan. De tijd die volgde was voor veel mensen een angstige periode. Wat als het virus ook jou of je omgeving zou treffen? Langzaam, stukje bij beetje, werden de nieuwe regels die waren ingesteld om de verspreiding van het virus in te perken versoepeld. Ook vandaag volgt een versoepeling. En daarmee gloort weer een beetje hoop aan de horizon.

Een einde van de onzekerheid is het nog niet helemaal. Komt het virus weer terug? Hoe lang moeten we nog voorzichtig zijn? En nu er volgens de regels meer mag, komen de beslissingen automatisch meer op ons zelf neer: wat wil ik wel, wat wil ik niet? Wat durf ik? De één roept: zo snel mogelijk terug naar het ‘oude’ normaal! De ander: laten we alsjeblieft nog even voorzichtig zijn!
Voor ons allemaal is de afgelopen periode niet gemakkelijk geweest. Misschien dat je in financiële problemen bent geraakt. Of dat je je regelmatig eenzaam hebt gevoeld. Of bang voor wat er mogelijk zou gebeuren. We zijn allemaal moe, van de regelmaat die er van de ene op de andere dag niet meer was. We hebben ‘huidhonger’, verlangen naar een knuffel van de mensen om ons heen.
Ik denk dat het goed is om dat te beseffen. En om elkaar ruimte te gunnen, in deze tijd, om er verschillend in te staan. Elkaar vooral niet de huid vol te schelden, of te beschuldigen, of in een hoek te zetten. Maar elkaar te zien als mensen die het allemaal moeilijk vinden om in deze tijd onze weg te vinden. En elkaar niet de maat te nemen, maar elkaar de ruimte te gunnen om dat te doen, op onze eigen manier. Elkaar vertrouwen, dat we daarin oprecht zijn.
En laat het ons hoop geven dat het ergste achter ons lijkt te liggen. Dat langzaam aan steeds meer dingen weer kunnen. Laten we hopen dat het ‘nieuwe normaal’ op een dag weer achter ons ligt. En dat er een nieuwe dag begint. Waarop het leven misschien niet was zoals het was. Maar hopelijk ook nóg een stukje mooier dan het was. Omdat we beseffen hoe goed, hoe waardevol het is om alles weer te kunnen en te mogen.

Deze column is verschenen in de Eemsbode, op 1 juli 2020

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *